Stanisław Moniuszko Polak Wszech Czasów

Mistrz i geniusz. Drugi po Chopinie. O Stanisławie Moniuszce mówi się, że był księciem muzyki polskiej. Ojcem opery narodowej a prywatnie też ojcem sporej gromadki dzieci. Miał ich w sumie dziesięcioro. Urodził się 5 maja 1819 r.  w Ubielu (obecnie Białoruś), a zmarł 4 czerwca 1872 r. na zawał serca. Pochowany został na cmentarzu powązkowskim w Warszawie. W związku z 200 rocznicą urodzin Sejm RP ustanowił rok 2019 – Rokiem Stanisława Moniuszki. Chcąc włączyć się w te obchody, wykonaliśmy plakat dekoracyjny i zaprosiliśmy dzieci na zajęcia o życiu i twórczości Stanisława Moniuszki.

Obejrzeliśmy serię filmików pt. ”Moni i Uszko” mówiących o tym jak należy zachować się w operze. Wysłuchaliśmy również fragmentu utworu „Bajka” w wykonaniu orkiestry symfonicznej.

Muzyka Moniuszki to kwintesencja naszej polskiej kultury, naszego istnienia, ponieważ nierozerwalnie związana jest z historią Polski. Często zwykliśmy mówić o Moniuszce, jako o twórcy polskiej opery narodowej. Był głęboko ugruntowanym patriotą. Cechowała go ironia, dystans i humor o czym świadczy zachowana korespondencja. Był to skromny, dowcipny  człowiek, który znał swoje miejsce, a jednocześnie był nastawiony na rodzinę. Muzyka była ważna, ale liczyła się przede wszystkim rodzina. Utrzymanie takiej licznej rodziny nastręczało nie mało kłopotów. Przez długie lata borykał się z problemami finansowymi. Był jednym z tych artystów , który za życia zyskał uwielbienie i szacunek swojej publiczności. W latach 90- tych mogliśmy stać się bogaci dzięki Moniuszce, gdyż znalazł się on na banknotach  Narodowego Banku Polskiego o nominale 100.000 zł i to był chyba niestety jego największy sukces finansowy.

Był niezwykle płodnym artystą, a za tą płodnością szła przede wszystkim jakość. Ogromna ilość pieśni, to wielkie dziedzictwo naszej polskiej kultury wokalno-muzycznej.

Swoje utwory pisał na kanwie muzyki, która rozbrzmiewała w polskich dworkach i na polskich wsiach. Była przekazywana z pokolenia na pokolenie. Skomponował 22 opery i operetki, lecz w takiej globalnej świadomości istnieją tylko dwie „Halka” i „Straszny dwór”.  „Straszny dwór” skomponował w czterech aktach w latach 1861-1864. Libretto do opery napisał Jan Chęciński. Przez to, że opera powstała w okresie zaborów, była zakazana przez władze rosyjskie. Z kolei polska publiczność uwielbiała romantyczną a zarazem komediową operę o silnym zabarwieniu patriotycznym. W operze są dość znane arie. Mówi się, że grany jest hit za hitem, jest wartka akcja. Jest to po prostu dobra rozrywka dla widza.

 W Teatrze Wielkim Operze  Narodowej znajduje się  sala imienia Stanisława Moniuszki, jest to największa sala w teatrze i największa scena operowa świata - 1150 metrów kwadratowych i 1785 miejsc siedzących na widowni. Na scenie w Teatrze Wielkim może się zmieścić cały budynek La Scali.

Zdecydowanie Moniuszkowskim hitem jest „Śpiewnik domowy”, przy którym Polacy miło spędzali czas, gdyż zawiera on bardzo dużo przepięknych melodii w różnym klimacie, opisujących życie codzienne. Między innymi muzyka i pieśni ze „Śpiewnika domowego” stanowiły rdzeń łączący naród.

Stanisław Moniuszko żył bardzo dawno temu , ale ludzie w Polsce i na całym świecie do dziś znają jego postać i jego  muzykę.