W karnawałowym klimacie

Karnawał zawsze kojarzy się z czasem balów, maskarad i zabaw. Jest to szczególnie radosna i wyczekiwana część roku. Rozpoczyna się on w dniu Trzech Króli, a kończy we wtorek przed Środą Popielcową, która oznacza początek wielkiego postu i oczekiwania na Wielkanoc. Nazwa „karnawał” pochodzi prawdopodobnie od słów „carna vale”, czyli „mięso żegnaj” i wskazywała na to by najeść się do syta, nacieszyć smakołykami aby w okresie wielkiego postu spożywać bezmięsne potrawy. W Polsce ten okres nazywany był „zapustami” lub „mięsopustem”. Często wtedy organizowano barwne pochody i zabawy na świeżym powietrzu. Niekiedy zakładano maski by każdy mógł się dobrze bawić, bez względu na pochodzenie. Na wsiach chodziły „maszkary zapustne” czyli głośno hałasujący przebierańcy, którzy mieli za zadanie obudzić wiosnę. Najważniejszą postacią wśród przebierańców był Turoń – zwierzę symbolizujące siłę, zdrowie oraz energię.

Taką historię polskiego karnawału poznały dzieci na dzisiejszych zajęciach. Rozmawiając o polskich zapustach nie mogliśmy nie wspomnieć o karnawale w Rio de Janero oraz w Wenecji. Są to dwa zupełnie różne style i gatunki ceremonii świątecznej ale niewątpliwie każdy z nich ma niepowtarzalny urok i zasługuje na szczególną uwagę.

Pozostając w temacie karnawałowych informacji przeczytaliśmy książkę pt. „Zuzia idzie na bal przebierańców” Line Schneider. Ta opowieść o Zuzi porusza bardzo ważny dla dzieci temat – bal przebierańców. Każde dziecko uwielbia się przebierać i bawić, każde ma również rozterki za kogo się przebrać żeby wyglądać najładniej, lub najfajniej. Dokładnie takie same odczucia ma Zuzia. Większa część opowieści poświęcona jest wyborowi kostiumu, czyli najważniejszej rzeczy dla dziecka. Wiedząc, że nasi pierwszoklasiści w przyszłym tygodniu będą mieli bal w szkole, postanowiliśmy zrobić im niespodziankę, dając w prezencie maski karnawałowe. Mamy nadzieję, że sprawiliśmy tym trochę radości.